Vasile Alecsandri

Vasile Alecsandri (w polskojęzycznych publikacjach także jako Bazyli Alecsandri, ur. 14 czerwca 1818 lub 1 lipca 1821 w Bakowie, zm. 22 sierpnia 1890 w Mircești) – rumuński poeta, dramaturg, nowelista, zbieracz folkloru, polityk i dyplomata, jeden z założycieli Akademii Rumuńskiej, twórca teatru rumuńskiego, dyrektor Teatru Narodowego w Jassach, jedna z ważniejszych postaci życia kulturalnego i politycznego dziewiętnastowiecznej Mołdawii, a później (po zjednoczeniu Księstw Naddunajskich w 1859 r.) także Rumunii.

Ze względu na znaczny dorobek literacki, nowatorstwo i oryginalność, Alecsandri uznawany bywa za twórcę nowoczesnej literatury rumuńskiej, zaś okres między latami 1840 a 1870, przypadający na czas najintensywniejszej działalności twórczej pisarza, nazywany jest „epoką Alecsandriego”. Jego twórczość jest zróżnicowana tematycznie i gatunkowo i obejmuje utwory liryczne (w tym m.in. dawny, nieoficjalny hymn Rumunii w okresie zjednoczenia Mołdawii i Wołoszczyzny ''Hora Unirii'' oraz utwór ''Trăiască Regele'', który był oficjalnym hymnem Rumunii w latach 1881–1947), dzieła dramatyczne, publicystykę, opowiadania i nowele, zapiski z podróży, sprawozdania z misji dyplomatycznych, obfitą korespondencję (prowadzoną m.in. z Aleksandrem J. Cuzą czy Mihailem Kogălniceanu), jak również jedną, niedokończoną powieść (''Dridri'' z 1873 r.). Zasługą Alecsandriego, jako twórcy romantycznego, jest wprowadzenie do rumuńskiej literatury pisanej ludowej twórczości poetyckiej (jego dziełem jest m.in. oparta na motywach ludowych ballada ''Miorița''), jak również stworzenie, niemal od podstaw, rumuńskiego teatru. Źródło: Wikipedia