Carl Brockelmann

|commons = |wikicytaty = |www = }} Carl Brockelmann (ur. 17 września 1868 w Rostocku, zm. 6 maja 1956 w Halle) – jeden z najbardziej znanych niemieckich orientalistów XX wieku; twórca, wspólnie z Theodorem Nöldekem, światowej semitystyki.

W 1893 habilitował się z filologii semickiej we Wrocławiu i został Privatdozentem na Uniwersytecie Wrocławskim, a po siedmiu latach otrzymał stanowisko profesora na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Od 1903 roku piastował stanowisko profesora Uniwersytetu Albertyna w Królewcu, jednak już w 1910 postanowił powrócić do Wrocławia, lecz w 1922 znowu został zatrudniony w Berlinie. Nie trwało to jednak długo, gdyż w 1923 roku osiadł po raz trzeci we Wrocławiu i tam już w 1936 roku doczekał emerytury. Ostatnie lata życia spędził w Halle, gdzie do 88 roku życia pozostał czynny naukowo. Odznaczony w 1912 OrderEM Czerwonego Orła II klasy, 1918 Kawaler Order Gwiazdy PolarnejSzwedzkiej Gwiazdy Polarnej, honorowy członek Królewskiego Towarzystwa Azjatyckiego w Londynie.

Carl Brockelmann największe sukcesy odniósł na polu semitystyki, ale także arabistyki. Na największą uwagę zasługują jego prace z zakresu językoznawstwa semitystycznego, języka syryjskiego oraz języka arabskiego, ale także z zakresu literatury arabskiej oraz historii Arabów. Źródło: Wikipedia