Tibor Cseres

Tibor Cseres, właśc. Tibor Portik Cseres (ur. 1 kwietnia 1915 w Remetei, zm. 23 maja 1993 w Budapeszcie) – węgierski pisarz, dziennikarz, krytyk i historyk literatury.

Debiutował w 1937 zbiorem poezji ''Tájkép, elöl guggolva én''; początkowo tworzył pod pseudonimem Tibor Pálos. Powieściopisarstwem zajął się po wojnie. W twórczości prozatorskiej podejmował tematykę powojennych przemian społeczno-politycznych na Węgrzech, jak m.in. w zbiorach opowiadań ''Zima i lato'' (Tél és nyár, 1952), ''Syn i wilk człowieka'' (Ember fia és farkasa, 1967) czy w powieściach ''Morze sięgające kolan'' (Térdig érő tenger, 1954), ''Gracze i kochankowie'' (Játékosok és szeretők, 1970).

Większy rozgłos zyskał krótką powieścią ''Zimne dni'' (Hideg napok, 1964), poruszającą kwestię zbiorowej i indywidualnej odpowiedzialności za zbrodnie wojenne. Z wydarzeniami II wojny światowej związana jest również fabuła powieści ''Parázna szobrok'' (Lubieżne rzeźby, 1978) i ''Vízaknai csaták'' (Bitwy na miny wodne, 1988).

Był laureatem licznych nagród w latach 50.-90. XX wieku. Źródło: Wikipedia