Mao Dun

Llenor a beirniad Tsieineaidd oedd Mao Dun (ganwyd Shen Dehong; 4 Gorffennaf 1896 – 27 Mawrth 1981).

Ganwyd Shen Dehong yn Tongxiang, Zhejiang. Cafodd swydd yn darllen proflenni gyda'r Wasg Fasnachol yn Shanghai, a fe'i dyrchafwyd yn olygydd a chyfieithydd. Ymunodd â sawl awdur ifanc arall i olygu'r cylchgrawn straeon byrion ''Xiaoshuo yuebao'' ac i sefydlu'r Gymdeithas Ymchwil Llenyddol ym 1923. Ymunodd Shen â Phlaid Gomiwnyddol Tsieina ym 1926. Yn sgil yr hollt rhwng y Blaid Gomiwnyddol a'r Kuomintang, ceisiodd Shen ymddieithrio oddi wrth y ffrae wleidyddol.

Mabwysiadodd Shen y ffugenw Mao Dun, ymadrodd Tsieineeg sydd yn golygu "croesddywediad". Ysgrifennodd tair nofelig ym 1928, a chawsant eu cyhoeddi yn y gyfrol ''Shi'' (1930). Yn y 1930au a'r 1940au fe gyhoeddodd chwe nofel, gan gynnwys ei gampwaith ''Ziye'' (1933), ac 16 casgliad o straeon byrion a rhyddiaith. Ystyrir ei waith ymhlith ffuglen realaidd wychaf llenyddiaeth Tsieineeg fodern.

Mao Dun oedd gweinidog diwylliant cyntaf y llywodraeth gomiwnyddol yng Ngweriniaeth Pobl Tsieina, a sefydlwyd ym 1949. Rhoddai'r gorau i ysgrifennu ffuglen, er iddo barhau â'i waith ar bwyllgorau llenyddol. Cafodd ei ddiswyddo o'r llywodraeth ym 1964. Fe'i etholwyd yn gadeirydd Cymdeithas Llenorion Tsieina ym 1978. Wedi ei farwolaeth, sefydlwyd gwobr lenyddol yn ei enw a waddolai ganddo. Darparwyd gan Wikipedia