Hermann Müller

Hermann Müller (ur. 18 maja 1876 w Mannheimie, zm. 20 marca 1931 w Berlinie) – polityk niemiecki (SPD), w latach 1919–1920 minister spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej i dwukrotnie (1920, 1928-1930) kanclerz Rzeszy.

Podczas pełnienia urzędu ministra spraw zagranicznych był jednym z niemieckich sygnatariuszy Traktatu Wersalskiego (1919). W trakcie pełnienia urzędu kanclerza w roku 1920 występował przeciw Francji z oskarżeniem o rasizm – władze francuskie wykorzystały żołnierzy senegalskich do okupacji Frankfurtu.

Drugi rząd Hermanna Müllera (1928-1930) był ostatnim gabinetem w Republice Weimarskiej, posiadającym większość parlamentarną w Reichstagu. „Wielka koalicja” rozpadła się na skutek sporu pomiędzy socjaldemokratami a Niemiecką Partią Ludową o wysokość składki ubezpieczenia od bezrobocia przy tworzeniu budżetu 1930/1931 w sytuacji rozpoczynającego się wielkiego kryzysu. Władze SPD zdecydowały o zerwaniu koalicji. Müller zdecydowanie sprzeciwiał się decyzji partii o wystąpieniu z gabinetu, został jednak pozbawiony władzy. Decyzja SPD oznaczała przedterminowe wybory, w których po raz pierwszy znaczący wynik wyborczy uzyskała NSDAP. W konsekwencji wyborów 1930 i ukształtowanego nimi układu sił politycznych w Reichstagu kolejne rządy Republiki Weimarskiej (rząd Brüninga, von Papena i von Schleichera) były rządami pozaparlamentarnymi opartymi na zaufaniu prezydenta Hindenburga. Doprowadziło to w konsekwencji do objęcia 30 stycznia 1933 urzędu kanclerza Rzeszy przez Adolfa Hitlera, przejęcia władzy przez NSDAP i upadku Republiki Weimarskiej.

Hermann Müller zmarł w rok po upadku rządu koalicyjnego po nieudanej operacji pęcherzyka żółciowego. Jego śmierć była poważnym ciosem dla SPD. Został pochowany w Zentralfriedhof Friedrichsfelde. mały|Grób Hermanna Müllera Ojciec Müllera był wytwórcą szampanów. W roku 1902 Müller poślubił Friedę Tockus. Małżeństwo doczekało się jednej córki, Annemarie. Żona Müllera zmarła w roku 1905 wskutek komplikacji poporodowych. Müller ożenił się ponownie w roku 1909. Z drugiego małżeństwa pochodziła córka Erika. Źródło: Wikipedia