Ramón Menéndez Pidal

Ramón Menéndez Pidal, nado na Coruña o 13 de marzo de 1869 e finado en Madrid o 14 de novembro de 1968, foi un lingüista, crítico literario, folclorista e historiador español.

Membro da Real Academia Española de la Lengua desde 1901, e o seu presidente de 1925 a 1939 e de 1947 a 1968. Está considerado como o introdutor da filoloxía moderna en España.

En 1907 propiciou a creación da Junta para Ampliación de Estudios e Investigaciones Científicas. Entre as súas contribucións conceptuais á lingüística destaca a idea de substrato. Algunhas das súas obras teñen un grande interese específico para Galiza, p.ex. ''Poesía juglaresca y juglares'' (1924) ou ''Toponimia prerrománica hispana'' (1953). Veröffentlicht in Wikipedia